Eyvallah Kahraman Tazeoğlu

• O benim için geçmişe anıt bırakılacak kadar değerli;

geçmişte bırakılamayacak kadar gereklidir.

• Unutuyorum her seferinde neresinde kalmıştık ayrılığın?

• Bana geldiğin yol, aşk izlerinle doluydu. Bir dolu aşkın izini

örtüyordu şiirlerin. Gelmek eylemi pörsümüştü

adımlarında... Oysa ben, gelişini ‘‘milat’’ sayacak kadar

başlıyordum aşka...

• Yolumdan dönemediğim için değil, seninle hiçbir yolda

yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. Yeryüzünün

bütün aşkları senin ve beni unutabilirsin!

• Sol yanıma yatsam seni uyusam, heo rüyada kalsam...

• Ama içime dokundun bir kere. Parmak izlerin duruyor

bakışlarımda. Nereye baksam senden bir iz bırakıyorum.

• Ben senin, kaçmak istediğinde açabileceğin ve sonrasında

dünyanın yüzüne çarpıp gidebileceğin bir kapıyım!

Gel, aç ve kaç...

• Söyle sevgili şimdi hayatında bir kayıp mıyım? Bulunmaz...

Açık bir yara mıyım? Sarılmaz...

Tehlikeli bir yol muyum? Gidilmez...

(Tanıtım Bülteninden)