Gece Köpekleri Volkan Ay

Gece Köpekleri; Sürükleyici ve Unutulmaz Bir Felsefe Aksiyon Kitabı

“Gökyüzünün büyük nükleer savaş ve sonraki kimyasal silahların kullanıldığı döneminden kalan çürümüş bataklık yeşilinin önceleri daha zehirli bir parlaklığı vardı. Sonraları ölmekte olan bir sarmaşığı andıran gök, zaman zaman gün batımlarında eski televizyon dizilerinde gördüğümüz, çocukluk günlerinden hatırladığımız gibi iç karartıcı bir bakır kırmızısına dönüyordu. Böyle zamanlarda nedenini bilmesek de Shelly daha üzgün görünürdü. Uyanamadığımız bir rüyanın ya da gerçekliğini inkâr ederek kurtulmaya çalıştığımız eski bir anı parçasının içinde sıkışıp kalmış gibi.”

“Önce bölgeler vardı. Şehir sınırları kadar kesindiler. Gökyüzünün çürümüş yeşil ışığının altında parçalanmış arabalar ve bina iskeletleri arasında dolaşan, çeteden çok inanmış bir grup adanmışı andıran sokak müdavimleri. Sonra çoğu dağıldı, kendilerine uygun başka alanlara doğru yayılmışlardı ve eski kesinlikler kayboldu.”

'Rüzgâr yeni bir karanlığı daha yaklaştırıyor gece köpeğiSoğuk ve yağmurun taşıdığı sadece keder ve üzüntülerimiz mi?Ama karanlığı geceden söküp atmak nasıl mümkün olabilir?Vagonlarını terk eden eski lokomotifler demiryolunda şimdi çiseleyen yağmurun altında ıslanıyorlardırÇölün kumlarını okyanuslara savurmak gibi imkânsızGece kumsalında serin bir rüzgâr esiyor'Penny ıslak geniş şapkası ve uzun kabloları halat biçiminde omzuna çapraz sardığı haliyle Indiana Jones gibi içeri girip, kullandığımız içi ceylan derisiyle kaplı uzun limuzinin anahtarlarını sallayarak masaya fırlattı. Bağlanacak diğer verici parçalarını çıkardı ve siyah bir şemsiye açtı. Sapının altından kablo çıkışını işaret ederek 'Alıcıyı güçlendiriyor, alanı genişletiyor' diye açıkladı. Şemsiyeyi katı deterministlerin evinden almıştı. Her şeyi elden çıkartıyorlardı.'Onların işi artık bitti” dedi.Gün Doğumundan ÖnceLimuzine üç kız arkaya Jacky ve ben öne beş kişi bindik, koltuğumu onlara doğru çevirmiştim.

Penny'yi telsizin başında evde bırakmıştık. Piper son kalan biraları da açıp arabanın kadehlerine doldurup dağıttı. Bunun içtiğimiz son şey olabileceğini bilerek 'Joe'ya' diye kadehleri kaldırdık. Onu beklemediğimiz için bizden nefret edecekti.‘Rüzgârın kanatlarında uçup gitMemleketindesin bu bizim şarkımızSeni özgürce söylediğimiz yere'

(Tanıtım Bülteninden)