Unutacak Olursam Hasan Yücel

Elime her kitap alışımda ilk kitaplarımı hatırlarım. İlk adımı, ilk bulutu, ilk gökyüzünü hatırlar gibi. Dünyayı nerede gördümse orayı hatırlarım; telli pencereden süzülen ışık, bahara karışan ot kokusu, dorak gülleri... Elime her kitap alışımda bir sevinç dolar içime, içimden taşar, dünyaya yayılır, Erciyes’e, Ağrı’ya, Süphan’a gider. Ne çok çiçek açar kalbimin dağlarında, ne çok ırmaklar akar vadilerimden, ne çok dallarıma bülbüller konar. Sanki her harfi ben icat ettim, her öyküyü ben yazdım, kitaplarda kokan benim hayatım. Birbirini kesmeyen binlerce yoldan gidip, geri dönmeyebilirim, içinde yoksunluk duygusu olan her insanla beraberim, özleyenle özlerim, acıyanla acırım. Elime her kitap alışımda dünyayı çok severim, zamanım genişler, ömrüm uzar. Elime her kitap alışımda, sevmeyi çok severim...

(Tanıtım Bülteninden)