Gidenleri Sayamadım Hüseyin Işık

Bir yara ki derin derin 
Onunla örtün beni 
Kalın kitaplarla
İsyan sözcükleriyle
Toprağında boynu bükük sözcüklerle düşlenen 
Hani ya o özgürlük duvarları vardı ya 
Hani ya o bir tuğla koyup yükselten
Harcıyla kalınlaştıran bir binada, mevsimde 
İşte onun, onun dibine gömüldüğü 
Dostlarımla buluştuğum
Bir mekânda olmak 
Bilirsin ki yollar asfalt değil
Değildir diyoruz
Bilirsin ki zamansız yolculuklar olur 
Bazen bir uçurumun dibinde olmak var 
Ter kokusu köşe taşlarına sinerdi 
Üstüne yapılar dikilirdi
Duvarlar yükselir
Toprağımdaki altın kalplerle 
Yaşamı yüreğimin ezgileriyle büyüttüm
Havanın rengini tadında tutmak 
Nice kasırgalar çıkar 
Kan rüzgârları esti üstümde 
Yıkamadı beni yıkamadı
Bilirsin ki o yol geçmez dağları biz aşındıracağız 
Söküp söküp insanlığa köprü olacağız 
Savaş koyduk o dağın dibine, bilirsiniz
Ne dayanılmaz acılarla 
Yıllarca sevdik
Soluk soluğa adım adım 
Gidenleri yüreğimize gömdük

(Tanıtım Bülteninden)