İnsanın Senfonisi Erdal Sinan Özüpak

Aşk, gökkuşağında oluşan renkler gibi
Müzik, ruhu besleyen notaların birliği
Umut, elde avuçta yok gibi tutunma biçimi
Güzellik, insana huzur veren birer armoni
Emek, insanın her şey için verdiği sermayesi
Kültür, değerler ve anlamlar üretme biçimi
Erdem, insana uyan en güzel tanımın kendisi
Duruş, bireye yakışan en şık ve en güzel giysi
Cesaret, olaylar karşısındaki en güçlü inanç hali
Kararlılık, ortak bir çabada ilerleme gayesi
İrade, o sanki en büyük imparator gibi
Vicdan, insanı insan yapan adalet sistemi
Amaç, hedefin en iyi şekilde gerçekleşmesi
Güven, bir şeylere tutunma çabası hislerdeki
Özgüven, kişinin kendine değeri ve barışma hali
Paylaşma, kendindekini bir başkasına vermesi
Dayanışma, en üretken yardımlaşma şekli
Sadakat, diğer bireyle bir bütün olma gayreti
Sevda, kalbin bir kuşun kanatları gibi pırpır etmesi
Evlilik, hayatı ortak payede anlamlandırma şekli
Başarı, gücün yeniden yeniden tazelenmesi
Yenilgi, insanın kendisine ters düşmesi
Sabır, insanın kendi kendini teskin etmesi
Para, ihtiyaçlar için kullanılan kağıdın simgesi
Güç, kişinin hayata tutunma ve yol alma becerisi
Saygı, ortak değerlerde buluşan kavramlar zinciri
Hoşgörü, kendinden olmayana aynı değerin verilmesi
Zerafet, duyguların ve davranışların en estetik hali
Nezaket, gönüllere köprü kuran tutumların incisi
Ve Sevgi, hayatın en özel ve en büyük rengi

(Tanıtım Bülteninden)