Nermin Melahat Hasanova

Bu hikaye, yaşanmış bir acının hikayesi.

Bir Annenin feryadı.

Çok sevdiği tek kızının göz göre göre ellerinden kayıp gidişinin hikayesi.

'Kızımı getir, yavrumu getir onun ayaklarını öpeceğim.”

Oğlum kız kardeşinin haberini almıştı. Bana yazarak;

'Anne seni sağ salim istiyorum. Kardeşimi de getir evimize.”

Ben görememiştim kızımı. On gündür ne sesini duydum ne de kendisini gördüm.

Onu bağrıma basmak istedim, onu kucaklamak istedim, onu son defa koklamak istedim. Bırakmadılar beni kızımın yanına.

Akşam kayınbiraderim kızımın elbiselerini istedi. Kızımın seçtiği en güzel elbiselerden verdim. Hem de bugün aldığım saçı da verdim.

'Bırak, kızım utanmasın, saçı da olsun.”

Biz havaalanına yola çıktık.

Bu şehir bize acı getirdi.

Biz bekleme salonunda otururken birden kulağıma bir ses geldi.

'Anneeeee sevmedim bu şehri, yorulduk gidelim annem.”

(Tanıtım Bülteninden)