Sende Buldum Kendimi Nurgül Ekeke

CEM ERDEVECİLER’İN ŞİİRİ ÜZERİNE

Cem Erdeveciler metinlerde olan kavramsal anlatım biçimini aşarak, görünen dünya dışında çağrıştıran ve okuru anlamın içerisine çeken bir alan yaratıyor şiirde. Duygular ve günlük kabuller üzerinden değil, hayatın, hatta toplumun dün bugün sürekliliğinde var olan sorunsallarının merkezinde ki bir aydın aklı ile yazıyor.
 Bu yönüyle şiirin poetik alanındaki biçim öz tartışmasında öze daha yakın duruyor. Tabii ki biçim konusunda kolaycılığa kaçmadan. Bir dönem Türk Şiirinde popüler olan, günümüzde sönümlenen toplumcu gerçekçi alanı terk etmiyor. Bunu yapmasında ki önemli etken, evrensel sorumluluğu bilinçle kavramasıdır.
 İnsan olmanın diğer hallerine de kayıtsız kalmayarak arkadaşlığa, sevgi ve aşka göndermeler yapan sağlam ve naif şiirleri de okurun duygu dü-nyasına sunuyor. Yaptığı öznel bir alana kayıyor algısı oluşturmuyor şiirinde. Bunu daha çok bir edebiyatçının okurla söyleşmesi gibi gerçekleştiriyor.
 Erdeveciler şiirde dile oldukça hakim. Günlük bilginin taşıyıcı olan dil üzerinden, çok çağrışımlı yeni bir öznel anlatım oluşturuyor.
Sudaki hayalinle gelir yağmurun sesi
Sabah mahmurluğunda kırağı döker bahar
Uyandırır seherde sevgilinin busesi
Kurda kuşa can olur akarken ulu pınar
 
Güzel yörük gelini fistanında alları
Düğünlerde takıyor yıldız dolu şalları
Dudağından dökülen sanki anzer balları
Endamı canlar yakar boyuysa ulu çınar
 
Derler yörük çiçeği fesatları çatlatır
Mayıs ayı gelince tomurcuğu patlatır
Aşkına düşer isen hendekleri atlatır
Onu gören her insan güzelliği anlatır
 
Bahar da hiç üşenmez giyer yeşil fistanı
Arı zevkten coşarken dile döker destanı
Gördükçe gülümsersin o sallanan mestanı
Seven seni anarsa hemen kulağın çınlar

(Tanıtım Bülteninden)