Ay Batarken Gün Doğarmış Kemal Edib Kürkçüoğlu

Buz su olur su buğ, aslı sudur. Ses söz olur, söz musiki, aslı sestir. Söz sese karışır şiir, şiir sesle kucaklaşır musiki olur. Dağların karı çöllerin kumu var. Karın soğuğu da yakar, kumun sıcağı da. Soluk gibi. Üflersin üşütür, üflersin ısıtır. Üşümek de ısınmak da hayatın varlığını yansıtır. Hasret oduna yanan yollara, kırlara düşer dillenir, gurbet acısına katlanan dağlara, karlara bakar dertlenir. Soğuğun yakıcılığı sıcağın yandırıcılığı, insanın acısını dilden dile sızısını, gönülden gönüle akıtır. Hikmeti ahenkle dillendiren şiir, ahengi ezgiyle evlendiren besteye dönüşür dilerde düşer. Bazı güfteler bestesiz de güzeldir.

Ebediyyen sevecek cân onu, cânân olarak.

(Tanıtım Bülteninden)