Kırmızı Lekeler Fatma Yavuz

Bu sabah, masanın üzerine yaydığın notlarına göz attım sen uyurken. Tüm derslerin kötüye gidiyor anladığım kadarıyla. Şaşırmadım. Bir de dörtlük karalamışsın kenarına sayfanın. O dörtlük umut bağışladı bana. Farkındasın her şeyin. Aşağı yukarı benim baktığım açıdan bakmaya başlamışsın olaya. Fark etmişsin geç olmadan çok fazla detayı. Bu güzel. Bu çok güzel… Seni tanıyorsam eğer çok sürmeyecek yalpalayarak yürüdüğün bu zamanlar. Toparlayacaksın. Annen gibi bir kadına çelme takıp katil etiketini yapıştıran bu hayat, dişini geçiremeyecek sana Meryem. İzin vermeyeceksin birikmesine bir şeylerin. O zaman seni benden ayıran o yol tekrar bana çıkacak. Ve ben sımsıkı tutacağım ellerinden. Tekrar kederli, üzgün, kafası karışık Meryem`den Neşe’li Meryem`e dönüşeceksin ve ben bir daha asla bırakmayacağım seni. Boşluğuma denk gelmesin diye gidişlerin.

(Tanıtım Bülteninden)