İkiden Az Birden Fazla Şehrin Delikanlısı

Ben kendimi biliyorum. Hayır, öyle değilsin, demeyin boşuna.

Ben, herkesin söylemek istediği ama içine attığı sözlerim.

Ben, hilekârım, yalancıyım, düzenbazım.

Ben kimsenin duymak istemediği ama gece olunca

kendilerine itiraf ettiği sözlerim.

Ben, hepinizin boşa harcadığı zamanım. Boşa geçen zamana

dönüp baktığınızda, genç olmak istediğiniz o pişmanlık dolu anım.

Ben, sizlerin gizlediğiniz, sakladığınız, üstüne

duvar örüp arkanızda bıraktığınızım.

Ben, bir tartışmada aklınıza gelmeyen sözleri,

gece kendinize söylediğiniz zekânızım.

Ben, yarın size ne olacağını gösteren gelecek zamanım.

Ben, sizin yapmak istediğiniz ama yapamadıklarınızım.

Ben, sizin aynadaki aksinizim.

İçiniz kan ağlarken, dudaklarınızdaki sahte gülüşüm.

Ben, sizin yalanınızım.

Ben, içinizde kanayan yarayım.

Ben, sevişirken, bir başkasını hayal eden tarafınızım.

Ben, ilgilenmiyor gibi yaptığınız ama kıskandığınızım.

Kıskançlıkla, acımasızca başkasına attığınız çamurum ben.

Ben, geleceğiniz için, bugününüzü sattığınız her şeyim.

Ben sizin her şeyinizim,

Ben sizin hiçbir şeyinizim…

(Tanıtım Bülteninden)