Kınalı Eller Elif Şahin

Siz değerli okuyucularım;
Kendinizi sevin, ailenizi sevin, arkadaşlarınızı sevin. Bir şeylerin değerini kaybetmeden anlayın. Anlayın ki çok geç olmasın. Sevdiğiniz insanlara sevdiğinizi söyleyin. Yarın hiç olmayabilir. Boş verin yerli yersiz sevdiğinizi söyleyin. Birini mi aramak istiyorsun? Haydi ara! Şimdi tam zamanı! Hayır, hayır yapamam deme! Yapabilirsin. Bu sefer diğerleri gibi olmayacak. Başaracaksın. Biz hep ümit ederek bugünlere gelmedik mi? Baksana yolu yarılamışız. Şimdi sana sesleniyorum! Canının yandığını biliyorum. Aynaya baksana bu sen misin? Hayır, toparla kendini, sil gözyaşlarını. Saçlarını güzelce tara, kurdeleni de takmayı unutma. Gülüşünü iyileştir. İyisin, güçlüsün. Ayağa kalk, elinden tutacak kimsen yoksa kendin varsın. Diğer elini tut. Başaracaksın. Çünkü sen güçlüsün. Evet, evet, biz çok güçlüyüz. Canım kendim bu zamana kadar sana kötü davrandığım için özür dilerim. Artık seni seviyorum ve kıymetini biliyorum. Kalbi çiçek açan herkese selam olsun...

(Tanıtım Bülteninden)