Kıyamet Mevsimleri Ali Emre

Yüzündeki çizgileri ilmihal niyetine kullanıyor

tramvay hücuma geçince, afacan bir rüzgârla

telefon ne, kalbindeki güvercinle haberleşiyor

amme’yi de bilirdim diyor rumeli’de oynarken

çok cihangir istedi lakin kedilere sardım ben

yontula yontula el kadar kalmış üsküdar’da

Asırlık çınarları öperek alıyor akıncı tekbiri

Hayr işleyerek kurtulursun içini deşen kurttan

şerefesinde rast bir serenat, topraktan buluta

ahiret tarlası bilip buğday serpiyor istanbul’a

içindeki ölü kızlara bağlıyor heveslerin ipini:

bir gün razı eder beni elbet yeri göğü yaratan

Tabuta omuz ver diyor kariyer delisi ilahiyata

tekâsür’le arınıyor anamalcı şirkin hasarından

(Tanıtım Bülteninden)