Şükrü Erbaş Seti - 6 Kitap Takım Şükrü Erbaş

Setin İçindeki Kitaplar;

Bütün Şiirleri 1
O çocuk oturmuş çarşılar ortasına
Bir güz kederiyle iplik iplik ağlıyor
Babam olsaydı
babam olsaydı
babam olsaydı...
Işıklı vitrinler önünde simsiyah bir leke
Çocuk ağlamıyor
Almış kanatlarına bütün özlemlerini
Bir turna sürüsü gözlerinin burcunda
Akşamı parçalaya parçalaya uçuyor...

Bütün Şiirleri 2
Babam gelirdi ve akşam olurdu.
Bahçedeki akasya ağacı, gün boyu biriktirdiği kuşları,
birer hayal topu olarak uzatırdı yatağımıza.
Siyah-beyaz bir fotoğraf gibi gelirdi babam.
Kamyonlar hep geceleri, hep uzaklara giderdi.
Ben o zamanlar bütün babaları susar sanırdım.
Yalnızca gaz lambasıyla konuşan bir diş gıcırtısıydı babam.
Kapılar titreyerek açılır, titreyerek kapanırdı.
Tanrıyı ve uzun konuşanları sevmezdi hiç.
Babamdan yapılmış bir korkuydu dünya.
…

Bütün Şiirleri 3
Güneş tanrım. / Yağmur annem. / Toprak ömrüm. / Bir su damlasından sonsuzluk veren hayat... / bir su damlasına kur mezarımı.

Yalnızlık Heceleri

Köknar ağacının dibine oturdum
Akdenizdi. İkiz güneşti
Ayaklanan bir kadın yüzüydü
Yaramı sever gibi sevdim gelincikleri
Taslara sesini veriyordu rüzgâr
Eğildim telası önünde kertenkelenin
Dağlar mavi bir zamandı
Otlarda soluk alıyordu tanrı
Sevdiğim kadınlardan bir mucize
Bütün acılarımın dışına çıktım
Elinden tuttum çocuk babamın
Annem yeni doğuruyordu beni.
Sildim pişmanlığı payıma düşen hayattan.

Bağbozumu Şarkıları
Tanrılar arasında insan yalnızlığı mı
İnsanlar arasında insan yalnızlığı mı?
Korkusu küçük düşürüyor hayatımızı.
Ne diyordu ince şeylerin annesi
"Ötekini oku, derinde dipte duranı."

Kilisenin bahçesinde mumdan bir harita
Bütün göç yollarının iki ucuna tutunmuş
"Geride kalmanın cezasıyım -diyor-
Biliyor musun, hoyratlık değil de
İncelik yakıyor canımı..."

Bu kalabalıkta bu tenhalık--
Sevgilim, bütün sözlerimi
Mazlumların rüyasından seçtim ben.
Budur, düşünmeden bildiğim
Budur, ayaklarına serdiğim has bahçe...

Pervane
Baş Dönmesi

Çığlığı yansıtmayan tek bir dize var mıdır?
Ve biz bulutlara gömdük çocuklarımızı
Ve biz çocuklarımızın kirpiklerine astık babalarını
Ve biz öldürenden hayatımızı bağışlamasını bekledik
Ve biz katilimizle geleceğe şarkılar söyledik
Ve biz yoksulluğun acısından sessizce uzaklaştık
Ve biz kadınlarımızı arzularından tavanlara astık

Var mıdır gerçekten tek bir dize
İnsanın haysiyetinden doğmamış olsun...
-Aragon-

Eşik Burcu
"Yaratım süreci, algılanan gerçekliğin insan zihninin bilinmeyen labirentlerinden geçerek hece hece söze dönüştüğü karmakarışık bir süreçtir. İnsanı gerçeklikten koparır. Dünyayı bir uğultuya dönüştürür. Hem akıl dışıdır hem de sürekli aklın müdahalesini arar. Ama bu akıl, bu müdahale neredeyse tümüyle sezgiye dönüşmüştür. Akıl bir anlamda kalbin içinde erimiştir. Bunun tersi de doğrudur. Günlerdir huzursuz eden sorun, tam bir gerilim halini almıştır. Çok bilinmeyenli bir matematik problemi, binlerce çözümüyle önünüzde durmaktadır. Ses, anlam, ritim, ölçü, uyak, biçim... sizden bütün hünerinizi istemektedir. Sadece hünerinizi değil, baştan ayağa sizi istemektedir. Siz, sorununuza, dile, şiire, hayata ve zamana hakkını vereceksiniz. Bu cehennemin sonucu, bazen birkaç dizedir, bazen daha uzun bir şiir. Karşılığı mı? Bir avuç insanın, dizeleri biraz aralayıp, içerde, dipte olup biteni duyumsamaya çalışması..."


Dili: Türkçe
Yayınevi: Kırmızı Kedi