Zaman Yolcusunun Düşleri Dilek Tuna Memişoğlu

Hani geceyi gök sesi böler parça parça,
Karanlık yol yol ışık olur,
İçin, çizik çizik her bir yıldırımda,
Damlaları kucaklayan toprak, kokusunu gönderir sana,
Bir duanın kalbine yol alırsın gizliden,
En kuytu köşelerini gezinirsin gecenin…
Hani bir yağmur yağar, bir yağar yer gök birbirine karışır,
Sanki Nuh tufanı misali,
İçinin gemilerine kaçarsın,
Gündüz olsun istersin…
Uyku bu hallerde alır seni koynuna.
Ve sabahın dingin sesi,
Yağmurun ardında koyduğu solgunluk,
Papatyanın üstündeki damla,
Güllerde buğular,
Toprak, suyuna kavuşmakta mutlu…
Sanki yeniden doğuş,
Kocaman merhaba yüklü tüm izler.
Kalk tazelen ruhum!
Kalk kuşların kanatlarına takıl,
Gülümse yeniye…