Şiirin Düş Kıyısı Veysel Çolak

'Beni bir şiire gömün. Ölümsüz sözcüklerle yazılmış olsun o şiir. Harfleri çocuklardan olsun. Gülen sözcüklerden, çınar ağaçlarından gelen rüzgârı da olsun o şiirin. Kol kola girmiş devrimciler gibi olsun dizeleri. Her imgesinde yürek olsun, özgürlük için deliren bir yürek.
İşçilere uğrasın her sabah; onlara yaz ortasında bir dağ serinliği olsun. Bütün dünyayı dolaşsın. Afrika'da siyahi arkadaşlar edinsin, onlarla bağımsızlık şarkıları söylesin. Amerika'da, Fransa'da, İngiltere'de bütün köleleri isyana dönüştürsün. Latin Amerika'da kesintisiz devrimleri başlatsın. Vietnam'da bir daha darmadağın etsin Amerika ve Fransa'yı. Sierra Maestra Dağı'nda Che Guevara ile buluşsun. Deniz Gezmiş'lerin korkusuzluğu olsun o şiir.
Bütün yıldızlara da uğrasın. Gökyüzü olsun, insanları kucaklasın. Masmavi bir su damlası olup damlasın insanların yüreğine. Yalan söylememeyi, ihanet etmemeyi, vefalı olmayı, kıskanmamayı, dostluğu, arkadaşlığı, yaşama sahip çıkmayı, özgürlüğü, eşitliği, sapına kadar sevmeyi; kırmızı bir zambak, bir manolya olmayı, kedilerle konuşmayı... öğretsin insanlara.
Türkiye'de ve dünyanın her yerinde halkların kardeşliği olsun o şiir.
Beni öyle bir şiirin içine gömün.'

 

(Tanıtım Bülteninden)