Turgut Uyar, (1927-1985) Ankara doğumlu. Bursa Askeri Lisesi'ni (1946), Askeri Memurlar Okulu'nu (1947) bitirdi. Posof, Terme ve Ankara'da subay olarak, ordudan ayrılınca da (1958) sivil görevlerde çalıştı, emekliye ayrılıp (1969) İstanbul'a yerleşti. İlk şiiri Yedigün dergisinde (1947) çıkmıştı. Kaynak dergisinin bir şiir yarışmasında (1948) Arz-ı Hal şiiri ikincilik kazanınca Nurullah Ataç'ın güvendiği şairler arasına girdi. İlk dönem şiirlerinde kişisel yaşantılarının ve çevresinin izdüşümleri üzerinde durmuştu. Sonraları (1952) toplum ve törelerle çatışan bireyin sarsıntısı diyebileceğimiz şiirler yazdı. 1950 sonrası şiirimizin biçim ve öz bakımlarından yenileştirilmesiyle İkinci Yeni'nin ilk akla gelen şairlerinden; deneme ve yorumlarıyla da günümüz Türk şiirini anlayışla, yetkili değerlendiren yazarlarımızdan biri oldu. Çağdaş şairlerimiz üzerine yazdığı yazıları Bir Şiirden adlı kitapta toplandı. Kendisi için yazılan eleştiri yazıları Sonsuz ve Öbürü başlığı altında yayınlandı. Şiir kitapları: Arz-ı Hal (1949), Türkiyem (1952-1963), Dünyanın En Güzel Arabistanı (1959), Tütünler Islak (1962), Her Pazartesi (1968), Divan (1970), Toplandılar (1974), Kayayı Delen İncir (1982) Dün Yok mu (1984). Tütünler Islak kitabı 1963 yılında Yeditepe Şiir Armağanı'nı, Kayayı Delen İncir de Behçet Necatigil Şiir Ödülü'nü kazandı.
